Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Osteopatia
Osteopata Bielsko Biała
OSTEOPATIA jako „chirurgia bez skalpela”
Termin osteopatia wywodzi się od greckiego słowa osteon czyli kość oraz patos tłumaczone jako pobudzenie emocji współczucia i wrażliwości na cierpienie.
Osteopatia nie jest kolejną metodą fizjoterapii czy też techniką pracy, osteopatia jest odrębną dziedziną medycyny, a tak właściwie FILOZOFIĄ POSTRZEGANIA ZDROWIA I CHOROBY JAKO ZABURZENIA UTRZYMANIA W ORGANIZMIE HOMEOSTAZY. Stan równowagi nie dotyczy jedynie sfery fizjologicznej czy biomechanicznej ale bierze pod uwagę czynniki emocjonalno – duchowe.
Jak powiedział Jarosław Gibas (słynny pisarz, socjolog) podczas jednego ze swoich wykładów w którym miałam okazję uczestniczyć: „ jeśli potraktujesz pacjenta wyłącznie jako ciało nie zważając na to jakie reakcje i efekty Twoja praca przyniesie w jego głowie to prawdopodobieństwo skuteczności Twojej metody zawsze będzie spadało. Jedynym sposobem na to żeby na prawdę komuś pomóc jest potraktować go jako HOLON ( z greckiego termin oznaczający system zawierający mniejsze systemy), stąd wzięło się pojęcie pracy holistycznej. Dopiero jak spojrzymy na człowieka jako połączenie ciała i umysłu w jednym jesteśmy w stanie mu pomóc.”. Dewizą osteopatii jest więc stwierdzenie, że do gabinetu przychodzi pacjent, a nie jego choroba.
Osteopatia opiera się przede wszystkim na holistycznym podejściu do organizmu człowieka – organizm jest całością, a nie sumą niezależnych od siebie narządów. Co oznacza iż choroba jednego organu jest chorobą całego organizmu.
Istotą diagnozowania jest subtelne działanie manualne czyli zbiór technik wywodzących się z różnych metod lub stworzonych przez doświadczonych osteopatów dla potrzeb wspomagania systemu regeneracji organizmu. System diagnozy polega na poszukiwaniu współzależności pomiędzy narządami i poszukiwania przyczyny zaburzenia ich samoregeneracji. Ku Waszemu zdziwieniu większość tych zaburzeń jest zlokalizowana odlegle od miejsca występowania symptomów objawowych, a ich wyeliminowanie wspiera regulację wystarczającą do sprawnego funkcjonowania organizmu.
Andrew Taylor Still jako założyciel osteopatii definiował ją używając określeń „medycyna bez leków” oraz „chirurgi bez noża”. Dr John Martin Litteljohn będący uczniem A.T. Stilla zdefiniował istotę osteopatii jako: „nie powinieneś pytać czy to jest przypadek dla osteopati, tylko co osteopatia może zrobić dla tego przypadku”
Tak naprawdę zasad osteopatii jest niewiele jednak opisują one dosadnie założenia oraz strukturę osteopatii, nie ma ich ścisłej kolejności dlatego iż wszystkie są na równym poziomie ważności:
– ciało jest jednością – wszystkie układy w ciele są od siebie tak bardzo współzależne, że gdy jeden z nich szwankuje reszta musi pracować w dużo większej precyzji by nadrobić dysfunkcyjny układ, jeśli jednak nie jest to możliwe lub trwa zbyt długo cały organizm choruje. Jednym słowem organizm ludzki jest system wzajemnie powiązanych naczyń. Jedność organizmu dotyczy także współzależności pomiędzy ciałem – umysłem – duchem zarówno w stanie określającym jako zdrowie jak i w stanie chorobowym.
– nadrzędne prawo tętnic – Still stawiał ogromny nacisk na utrzymywanie prawidłowego krążenia ustrojowego, tłumacząc iż krew jako życiodajny płyn musi docierać do każdej tkanki w ciele by i ona mogła żyć. Wiadome jest iż krew pełni wiele ważnych funkcji w naszym organizmie tj. wyrównanie ciśnienia osmotycznego tkanek oraz temperatury pomiędzy tkankami i narządami, transport tlenu, dwutlenku węgla, reguluje stężenie pH i wiele innych.
Dla każdej tkanki ciała krew i powięź są współzależne, powięź jest tym co scala organizm, natomiast krew tym co go uzdrawia.
– ciało ma zdolność samouzdrowienia / samoregeneracji – funkcja osteopaty zaczyna się wtedy gdy organizm z jakiejkolwiek przyczyny nie jest w stanie samodzielnie utrzymać homeostazy. Zintegrowanie dysfunkcyjnej struktury z funkcjonalnością pacjenta zachodzi poprzez jego zdolności adaptacyjne lub kompensacyjne, jednak ich forma i kształt jest zależna od własnej decyzji organizmu. Dzięki tej regule osteopata nie jest uzdrowicielem lecz partnerem na drodze do uzyskania zdrowia. Najważniejszy w procesie zdrowienia jest autonomiczny układ nerwowy, zawiadujący całym organizmem, a także mechanizmy psychologiczne i przeżycia duchowe tworzące osobowość.
– struktura i funkcja są sprzężone – znając budowę organizmu wiemy jaką ma on funkcję ruchową. Od zdrowej struktury możemy oczekiwać wypełniania wszystkich funkcji należących do niej.
Gdy pojawia się w tkance ubytek bądź dysfunkcja zaburzona zostaje także ruchomość danej struktury lub powiązanych z nią organów. np. bóle lewego barku niewyjaśnionego pochodzenia mogą być manifestacją problemów żołądkowych na długo przed wystąpieniem symptomów organicznych. Podstawą odruchów trzewno skórnych jest autonomiczny układ nerwowy, przenoszący reakcję odruchową z układu ruchu na układ narządów wewnętrznych. Podobnie dzieje się przy zaburzeniach psychosomatycznych, gdzie wzmożone napięcia stresowe bądź pourazowe kotłujące się w głowie/ psychice pacjenta są manifestowane poprzez ciało poprzez przeniesienie napięć emocjonalnych na narządy.
W terapii osteopatycznej ważne jest by nie koncentrować się na wyizolowanych objawach lecz brać pod uwagę całą kondycję człowieka ze szczególnym uwzględnieniem układu nerwowego z racji jedności psychofizycznej.
Przykładowe dysfunkcje z jakimi pacjent może zgłosić się do osteopaty:
- dyskopatie i zmiany degeneracyjne kręgosłupa i stawów, rwy
- stany pourazowe i przeciążeniowe
- wady postawy
- schorzenia układu pokarmowego, zespół jelita drażliwego, przepuklina żołądkowo – przełykowa, refluks
- schorzenia układu krwionośnego
- schorzenia układu oddechowego, astma, pochp
- problemy z zatokami
- zastoje limfatyczne
- choroby ginekologiczne i urologiczne, stany po operacjach ginekologicznych
- migreny, bóle głowy, zawroty głowy, szumy uszne
- stany lękowe, depresje
- problem z przewlekłym stresem
- traumy pourazowe/ powypadkowe zaburzające funkcjonowanie
- problemy okołoporodowe i rozwojowe u dzieci i niemowląt
„Moim celem jest aby osteopata
myślał filozoficznie
i poszukiwał przyczyny„
A.T. Still
W naszym gabinecie terapie osteopatyczną prowadzi D. O. Paulina Strońska, która posiada już ponad 10-letnie doświadczenie w pracy z pacjentami.