Bartłomiej Warchał, ortopeda, traumatolog narządu ruchu

Bartłomiej Warchał, ortopeda, traumatolog narządu ruchu

Jestem specjalistą ortopedii i traumatologii narządu ruchu, z wieloletnim doświadczeniem w diagnostyce i leczeniu schorzeń układu kostno-stawowego. Ukończyłem studia medyczne na Śląskim Uniwersytecie Medycznym, gdzie zdobyłem solidne podstawy teoretyczne oraz praktyczne umiejętności w zakresie leczenia urazów i chorób narządu ruchu.

Na co dzień pracuję na stanowisku zastępcy ordynatora w Szpitalu Powiatowym im. św. Maksymiliana w Oświęcimiu, gdzie zajmuję się leczeniem pacjentów z szerokim zakresem schorzeń ortopedycznych. Współpracuję również z renomowanymi placówkami medycznymi, takimi jak Klinika św. Łukasza w Bielsku-Białej, oferując kompleksową opiekę pacjentom z urazami sportowymi, zwyrodnieniami stawów oraz problemami z kręgosłupem.

Moje doświadczenie obejmuje zarówno leczenie zachowawcze, jak i operacyjne pacjentów z szeroko pojętymi dysfunkcjami ortopedycznymi. Ponadto specjalizuję się w Małoinwazyjnej Endoprotezoplastyce Stawu Biodrowego, która jest nowoczesną alternatywą operacji wymiany biodra. W pracy szczególną uwagę przykładam do precyzyjnej diagnostyki, co pozwala mi dostosować najlepsze metody leczenia dla każdego pacjenta.

Nieustannie podnoszę swoje kwalifikacje, uczestnicząc w kursach i szkoleniach w Polsce oraz za granicą, co pozwala mi oferować nowoczesne i skuteczne metody leczenia. Moim priorytetem jest indywidualne podejście do pacjenta oraz zapewnienie szybkiego i bezpiecznego powrotu do pełnej sprawności.

Zapraszam do gabinetu FIZJOMED w Bielsku-Białej na ul. Straconki 57.

Jednostki chorobowe, którymi się zajmuję:

STOPA
Płaskostopie – obniżenie łuku podłużnego stopy, co powoduje niewłaściwe
rozłożenie ciężaru i może prowadzić do bólu oraz problemów z kolanami,
biodrami i kręgosłupem.
Paluch koślawy (hallux valgus) – deformacja dużego palca u stopy, która
powoduje jego przesunięcie w stronę pozostałych palców. Często towarzyszy
jej bolesność i trudności w noszeniu obuwia.
Palce młotkowate – deformacja palców stopy, która sprawia, że przyjmują
one kształt przypominający młotek. Zwykle wynika to z noszenia zbyt
ciasnego obuwia.
Stopa płasko-koślawa – połączenie płaskostopia z koślawością pięty, które
występuje najczęściej u dzieci, ale może też dotykać dorosłych.
Stopa szpotawa – zniekształcenie, w którym pięta odchyla się na zewnątrz, a
przednia część stopy skręca do wewnątrz. Jest to najczęściej wada
wrodzona.
Zapalenie rozcięgna podeszwowego (fasciitis plantaris) – stan zapalny
rozcięgna na podeszwie stopy, często wywołujący ból pięty, zwłaszcza rano
lub po długim siedzeniu.
Ostroga piętowa – narośl kostna na pięcie, która może powodować ból przy
chodzeniu, szczególnie jeśli współwystępuje z zapaleniem rozcięgna
podeszwowego.
Neuroma Mortona – przerost nerwu między trzecim a czwartym palcem
stopy, który powoduje ból i uczucie drętwienia.
Stopa cukrzycowa – powikłanie cukrzycy, które może prowadzić do
zaburzeń czucia, infekcji, owrzodzeń i nawet amputacji, jeśli nie jest
odpowiednio leczone.
Achilles tendinopathy – ból ścięgna Achillesa, wynikający z jego
przeciążenia lub mikrourazów. Często dotyczy sportowców lub osób
prowadzących aktywny tryb życia.

STAW SKOKOWY
Skręcenie stawu skokowego – najczęstszy uraz, w którym dochodzi do
naciągnięcia lub zerwania więzadeł stabilizujących staw skokowy. W
zależności od stopnia skręcenia może wystąpić ból, obrzęk, a nawet
długotrwała niestabilność stawu.

Niestabilność stawu skokowego – często wynik częstych skręceń lub
uszkodzenia więzadeł. Powoduje uczucie „uciekania” stopy, co zwiększa
ryzyko kolejnych urazów.
Osteoartroza stawu skokowego – zwyrodnienie chrząstki w stawie
skokowym, często wynikające z wielokrotnych urazów lub przewlekłego
przeciążania. Objawia się bólem, sztywnością i ograniczeniem ruchomości.
Zespół ciasnoty kanału skokowego (zespół kanału kostkowego) – ucisk
nerwu piszczelowego tylnego, biegnącego w kanale kostki, powodujący ból,
drętwienie i mrowienie w okolicy stopy i kostki.
Złamanie kostek bocznej lub przyśrodkowej – złamanie kości tworzących
staw skokowy, które może wymagać długiego unieruchomienia lub operacji.
Zapalenie maziówki (synovitis) – stan zapalny błony maziowej stawu,
prowadzący do bólu, obrzęku i ograniczenia ruchu. Może być wynikiem urazu
lub przeciążenia.
Uszkodzenie chrząstki stawowej (chondromalacja) – zniszczenie chrząstki
stawu skokowego, co może powodować ból i sztywność, a także prowadzić
do rozwoju zmian zwyrodnieniowych.
Zespół trójkątny stawu skokowego (impingement syndrome) – wynika z
konfliktu struktur miękkotkankowych lub kostnych, co ogranicza ruchomość
stawu i może powodować ból przy zginaniu lub prostowaniu stopy.

STAW KOLANOWY
Skręcenie i naderwanie więzadeł (ACL, PCL, MCL, LCL) – najczęściej
dotyczy więzadła krzyżowego przedniego (ACL) i przyśrodkowego (MCL).
Dochodzi do nich zwykle w wyniku gwałtownego ruchu lub urazu, co prowadzi
do bólu, obrzęku i niestabilności stawu.
Uszkodzenie łąkotki (łąkotki przyśrodkowej lub bocznej) – pęknięcie lub
naderwanie chrząstki amortyzującej w kolanie, co może powodować ból,
blokowanie stawu i ograniczenie jego ruchomości. Często występuje przy
skrętnych ruchach kolana.
Chondromalacja rzepki – rozmiękanie lub uszkodzenie chrząstki pod
rzepką, co powoduje ból i trzeszczenie przy zginaniu kolana. Występuje
często u osób młodych i aktywnych.
Zespół rzepkowo-udowy (patellofemoral pain syndrome) – ból w okolicy
rzepki, spowodowany niewłaściwym ślizgiem rzepki po stawie udowym,
związany często z nadmiernym obciążeniem lub wadą postawy.
Osteoartroza kolana (gonartroza) – zwyrodnienie stawu kolanowego
wynikające ze zużycia chrząstki, często występujące u osób starszych lub z
nadwagą. Objawia się bólem, ograniczeniem ruchu, a czasem sztywnością.
Tendinopatia więzadła rzepki (kolano skoczka) – zapalenie lub
degeneracja więzadła rzepki spowodowane przeciążeniem, często występuje
u sportowców, zwłaszcza skoczków i biegaczy. Objawia się bólem poniżej
rzepki.

Cysta Bakera (torbiel podkolanowa) – nagromadzenie płynu w tylnej części
kolana, spowodowane stanem zapalnym lub uszkodzeniem struktur
wewnętrznych stawu. Może powodować ból i ograniczać ruchomość.
Zwichnięcie rzepki – przemieszczenie rzepki poza jej normalne położenie,
co prowadzi do bólu i obrzęku. Często zdarza się w wyniku urazu lub
osłabienia więzadeł stabilizujących rzepkę.
Zapalenie kaletek maziowych (bursitis) – stan zapalny kaletki maziowej w
kolanie, powodujący ból i obrzęk. Może być wynikiem urazu, przeciążenia lub
infekcji.

STAW BIODROWY
Koksartroza (zwyrodnienie stawu biodrowego) – choroba zwyrodnieniowa
stawu biodrowego prowadząca do zużycia chrząstki stawowej. Powoduje ból,
sztywność i ograniczenie ruchu, szczególnie u osób starszych i z nadwagą.
Dysplazja stawu biodrowego – wrodzone zaburzenie, w którym panewka
stawu biodrowego jest płytka, co zwiększa ryzyko zwichnięcia i chorób
zwyrodnieniowych w późniejszym wieku.
Złamanie szyjki kości udowej – poważny uraz często występujący u osób
starszych z osteoporozą. Wymaga zwykle leczenia operacyjnego i może
prowadzić do powikłań w mobilności.
Zespół krętarzowy (zapalenie kaletki krętarzowej) – stan zapalny kaletki
maziowej przy krętarzu większym kości udowej, powodujący ból po
zewnętrznej stronie biodra, szczególnie podczas leżenia na boku.
Jałowa martwica głowy kości udowej (awaskularna martwica) – choroba,
w której dochodzi do obumarcia tkanki kostnej w głowie kości udowej z
powodu zaburzeń ukrwienia. Prowadzi do bólu i zwyrodnienia stawu.
Zespół trzaskającego biodra (snapping hip syndrome) – przeskakiwanie
lub trzaskanie w biodrze spowodowane przesuwaniem się ścięgna nad
kością. Może wywoływać ból, szczególnie u osób aktywnych fizycznie.
Zespół konfliktu udowo-panewkowego (FAI – femoroacetabular
impingement) – anatomiczny konflikt między głową kości udowej a panewką,
który prowadzi do tarcia i może powodować ból oraz uszkodzenia chrząstki.
Zespół pasma biodrowo-piszczelowego (ITBS) – podrażnienie pasma
biodrowo-piszczelowego biegnącego wzdłuż zewnętrznej strony uda, często
wywołujące ból w okolicy biodra i kolana, szczególnie u biegaczy.
Uszkodzenie obrąbka stawowego biodra – naderwanie obrąbka panewki
stawu biodrowego, często spowodowane przeciążeniem lub konfliktem
udowo-panewkowym. Powoduje ból i czasem blokowanie stawu.

KRĘGOSŁUP
Dyskopatia (wypuklina krążka międzykręgowego) – uszkodzenie z uwypukleniem
krążka międzykręgowego (tzw. dysku) mogące skutkować uciskiem na nerwy, co prowadzi do bólu, drętwienia, a nawet osłabienia mięśni. Wypuklina najczęściej występuje w odcinku lędźwiowym i szyjnym.
Zwyrodnienie kręgosłupa (spondyloza) – proces zwyrodnieniowy kręgosłupa
prowadzący do zmian w kręgach i stawach międzykręgowych. Objawia się bólem,
ograniczoną ruchomością oraz czasem uciskiem na struktury nerwowe.
Rwa kulszowa (ischialgia) – zespół objawów związanych z uciskiem nerwu
kulszowego, powodujący ból promieniujący od dolnej części pleców przez pośladek
aż do nogi. Często jest skutkiem przepukliny dysku w odcinku lędźwiowym.
Rwa barkowa (cervicalgia) – ucisk na korzenie nerwowe w odcinku szyjnym
kręgosłupa, powodujący ból promieniujący do ramienia i ręki, czasem z drętwieniem
i osłabieniem mięśni.
Skolioza – boczne skrzywienie kręgosłupa, które może być wrodzone lub nabyte.
Może prowadzić do asymetrii sylwetki, bólu pleców oraz problemów z oddychaniem
w przypadku cięższych postaci.
Hiperkifoza – nadmierne wygięcie kręgosłupa w odcinku piersiowym, co powoduje
„garbienie się”. Może prowadzić do bólu pleców oraz problemów z postawą i
oddychaniem.
Hiperlordoza – nadmierne wygięcie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym lub szyjnym.
Może powodować bóle pleców, szczególnie w odcinku lędźwiowym, oraz problemy z
utrzymaniem równowagi postawy.
Zespół ciasnoty kanału kręgowego (stenoza) – zwężenie kanału kręgowego,
powodujące ucisk na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe. Objawia się bólem,
osłabieniem mięśni i zaburzeniami czucia, szczególnie w odcinku lędźwiowym.
Kręgozmyk (spondylolisteza) – przemieszczenie kręgu względem sąsiedniego
kręgu, zwykle w odcinku lędźwiowym. Powoduje ból, ucisk na nerwy oraz zaburzenia
postawy.
Zespół mięśniowo-powięziowy – przewlekły ból spowodowany napięciem mięśni
przykręgosłupowych, często wynikający z długotrwałego stresu, przeciążeń lub wad
postawy.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, ZZSK – przewlekła choroba
autoimmunologiczna, prowadząca do postępującej sztywności kręgosłupa.

BARK
Zespół ciasnoty podbarkowej (impingement syndrome) – wynik ucisku ścięgien
w przestrzeni podbarkowej, powodujący ból, szczególnie przy unoszeniu ramienia.
Jest to częsta przyczyna bólu barku u osób wykonujących powtarzalne ruchy ręką
nad głową.
Uszkodzenie stożka rotatorów – naderwanie lub uszkodzenie mięśni i ścięgien
stożka rotatorów, które odpowiadają za stabilizację i ruchomość barku. Objawia się
bólem, osłabieniem i ograniczoną ruchomością stawu.
Zamrożony bark (zapalenie torebki stawowej) – stan zapalny torebki stawowej
barku prowadzący do bólu i znacznego ograniczenia ruchu, który rozwija się
stopniowo. Może trwać miesiące lub nawet lata.

Niestabilność barku – przemieszczenie głowy kości ramiennej względem panewki
stawu barkowego, często spowodowane urazami lub osłabieniem struktur
stabilizujących bark. Objawia się uczuciem „uciekania” barku i bólem.
Zwichnięcie stawu barkowego – przemieszczenie kości ramiennej poza panewkę
stawu, najczęściej w wyniku urazu. Wymaga nastawienia i może prowadzić do
nawracającej niestabilności.
Uszkodzenie obrąbka stawowego (SLAP lesion) – naderwanie górnego obrąbka
stawowego, które może być wynikiem przeciążeń, np. podczas sportów rzucanych.
Objawia się bólem przy ruchach rotacyjnych i ograniczoną ruchomością.
Zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowego – proces zużycia chrząstki w stawie
barkowym, który powoduje ból, ograniczenie ruchomości i sztywność, zwłaszcza u
osób starszych.

ŁOKIEĆ
Łokieć tenisisty (zapalenie nadkłykcia bocznego) – stan zapalny przyczepów
mięśniowych po zewnętrznej stronie łokcia, wywołany przeciążeniem. Objawia się
bólem przy ruchach chwytania lub podnoszenia przedmiotów.
Łokieć golfisty (zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego) – stan zapalny
przyczepów mięśniowych po wewnętrznej stronie łokcia, również związany z
przeciążeniami. Ból nasila się przy ruchach zginania nadgarstka.
Złamanie wyrostka łokciowego lub kości łokciowej – urazy często związane z
upadkami, które mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Objawiają się silnym
bólem, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości.
Zapalenie kaletki łokciowej (bursitis) – stan zapalny kaletki maziowej w okolicy
łokcia, który może być wynikiem urazu, przeciążenia lub infekcji. Powoduje obrzęk,
ból i zaczerwienienie w okolicy łokcia.
Zwichnięcie łokcia – przemieszczenie kości tworzących staw łokciowy, często
występujące po upadkach. Wymaga nastawienia i rehabilitacji, a w cięższych
przypadkach operacji.
Uszkodzenie więzadeł stawu łokciowego – urazy więzadeł, szczególnie więzadła
pobocznego, mogą prowadzić do niestabilności łokcia i bólu podczas ruchów
zginania oraz prostowania.
Zmiany zwyrodnieniowe stawu łokciowego – zużycie chrząstki w obrębie stawu
łokciowego, często spowodowane powtarzalnymi przeciążeniami. Objawia się
bólem, sztywnością i ograniczoną ruchomością.
Zespół rowka nerwu łokciowego – ucisk nerwu łokciowego w rowku załokciowym,
co prowadzi do drętwienia, mrowienia, a nawet osłabienia siły w ręce, szczególnie w
dwóch ostatnich palcach.
Zapalenie ścięgien (tendinitis) – stan zapalny ścięgien łokcia, często występujący
na skutek przeciążeń i intensywnej aktywności fizycznej. Objawia się bólem,
szczególnie przy ruchach zginania i prostowania ręki.

NADGARSTEK
Zespół cieśni nadgarstka – ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, który
prowadzi do bólu, mrowienia i drętwienia w palcach (szczególnie kciuku,
wskazującym i środkowym). Często występuje u osób wykonujących powtarzalne
ruchy nadgarstkiem.
Zespół de Quervaina – zapalenie ścięgien i pochewek ścięgnistych po stronie
kciuka, powodujące ból w okolicy nadgarstka, szczególnie podczas chwytania lub
unoszenia przedmiotów.
Złamanie kości nadgarstka (np. kości łódeczkowatej) – urazy wynikające
najczęściej z upadku na wyciągniętą rękę. Objawiają się silnym bólem, obrzękiem i
ograniczoną ruchomością nadgarstka.
Tendinopatia (zapalenie ścięgien) – stan zapalny ścięgien nadgarstka, wynikający
z przeciążenia, objawiający się bólem, obrzękiem i ograniczeniem ruchu.
Cysta galaretowata (ganglion) – niegroźne, płynne zgrubienie w okolicy
nadgarstka, często wynikające z przeciążenia. Może powodować dyskomfort lub ból
podczas ruchu.
Artroza (zmiany zwyrodnieniowe stawu nadgarstkowego) – proces zużycia
chrząstki w stawie nadgarstkowym, często prowadzący do bólu, sztywności i
ograniczenia ruchomości, zwłaszcza u osób starszych.
Zwichnięcie nadgarstka – przemieszczenie kości nadgarstka, co prowadzi do bólu,
obrzęku i znacznego ograniczenia ruchu. Wymaga nastawienia oraz rehabilitacji.
Dysfunkcja kompleksu chrząstki trójkątnej (TFCC) – uszkodzenie chrząstki
trójkątnej między kością łokciową a nadgarstkiem, powodujące ból przy ruchach
rotacyjnych nadgarstka oraz uczucie niestabilności.
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) – autoimmunologiczne zapalenie stawów,
które może dotyczyć nadgarstka, powodując ból, obrzęk i deformację stawu. Często
prowadzi do znacznego ograniczenia funkcji.
Choroba Kienböcka – jałowa martwica kości księżycowatej w nadgarstku,
prowadząca do bólu, obrzęku i ograniczenia ruchomości. Wymaga specjalistycznego
leczenia.

DŁOŃ
Choroba Dupuytrena – schorzenie, w którym dochodzi do zgrubienia i przykurczu
rozcięgna dłoniowego, co powoduje zgięcie jednego lub kilku palców (najczęściej
serdecznego i małego) i utrudnia ich wyprostowanie.
Palec trzaskający (trigger finger) – zapalenie pochewki ścięgnistej palca,
powodujące przeskakiwanie palca w trakcie zginania i prostowania. Objawia się
bólem oraz blokowaniem ruchu palca w określonej pozycji.
Uszkodzenie ścięgien – na przykład uszkodzenie ścięgna prostownika palca (tzw.
„palec młoteczkowy”), które powoduje niemożność prostowania palca w stawie
końcowym.

Zespół kanału Guyona – ucisk nerwu łokciowego, który przebiega przez kanał
Guyona, prowadzący do bólu, mrowienia i osłabienia siły uchwytu, szczególnie w
okolicy palca serdecznego i małego.
Zapalenie pochewek ścięgnistych (tenosynovitis) – stan zapalny pochewek
ścięgnistych dłoni, najczęściej wynikający z przeciążeń. Objawia się bólem,
obrzękiem i utrudnionym poruszaniem palcami.
Złamania i zwichnięcia palców – urazy mechaniczne palców, które mogą
prowadzić do bólu, obrzęku i trudności w ruchu. Zwykle wymagają unieruchomienia i
rehabilitacji.
Zespół Raynauda – schorzenie prowadzące do obkurczenia naczyń krwionośnych,
co skutkuje bladością, drętwieniem i bólem palców dłoni przy ekspozycji na zimno
lub stres.
Przykurcz Volkmanna – rzadki stan, który występuje po urazach i prowadzi do
zaburzeń krążenia i martwicy mięśni ręki, co może powodować trwałe ograniczenie
ruchomości.
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) – autoimmunologiczne zapalenie stawów,
powodujące ból, sztywność, obrzęk i deformacje palców, zwłaszcza przy długo
trwających stanach zapalnych.