Bartłomiej Warchał, ortopeda, traumatolog narządu ruchu

lek.

Bartłomiej Warchał, ortopeda, traumatolog narządu ruchu

Jestem specjalistą ortopedii i traumatologii narządu ruchu, z ponad 27-letnim doświadczeniem w diagnostyce i leczeniu schorzeń układu kostno-stawowego. Ukończyłem studia medyczne na Śląskim Uniwersytecie Medycznym, gdzie zdobyłem solidne podstawy teoretyczne oraz praktyczne umiejętności w zakresie leczenia urazów i chorób narządu ruchu.

Na co dzień pracuję na stanowisku zastępcy ordynatora w Szpitalu Powiatowym im. św. Maksymiliana w Oświęcimiu, gdzie zajmuję się leczeniem pacjentów z szerokim zakresem schorzeń ortopedycznych. Współpracuję również z renomowanymi placówkami medycznymi, takimi jak Klinika św. Łukasza w Bielsku-Białej, oferując kompleksową opiekę pacjentom z urazami sportowymi, zwyrodnieniami stawów oraz problemami z kręgosłupem.

Moje doświadczenie obejmuje zarówno leczenie zachowawcze, jak i operacyjne pacjentów z szeroko pojętymi dysfunkcjami ortopedycznymi. Ponadto specjalizuję się w Małoinwazyjnej Endoprotezoplastyce Stawu Biodrowego, która jest nowoczesną alternatywą operacji wymiany biodra. W pracy szczególną uwagę przykładam do precyzyjnej diagnostyki, co pozwala mi dostosować najlepsze metody leczenia dla każdego pacjenta.

Nieustannie podnoszę swoje kwalifikacje, uczestnicząc w kursach i szkoleniach w Polsce oraz za granicą, co pozwala mi oferować nowoczesne i skuteczne metody leczenia. Moim priorytetem jest indywidualne podejście do pacjenta oraz zapewnienie szybkiego i bezpiecznego powrotu do pełnej sprawności.

Zapraszam do gabinetu FIZJOMED w Bielsku-Białej na ul. Straconki 57.

Jednostki chorobowe, którymi się zajmuję:

STAW BIODROWY

Koksartroza (zwyrodnienie stawu biodrowego) – choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego prowadząca do zużycia chrząstki stawowej. Powoduje ból, sztywność i ograniczenie ruchu, szczególnie u osób starszych i z nadwagą.
Dysplazja stawu biodrowego – wrodzone zaburzenie, w którym panewka stawu biodrowego jest płytka, co zwiększa ryzyko zwichnięcia i chorób zwyrodnieniowych w późniejszym wieku.
Złamanie szyjki kości udowej – poważny uraz często występujący u osób starszych z osteoporozą. Wymaga zwykle leczenia operacyjnego i może prowadzić do powikłań w mobilności.
Zespół krętarzowy (zapalenie kaletki krętarzowej) – stan zapalny kaletki maziowej przy krętarzu większym kości udowej, powodujący ból po
zewnętrznej stronie biodra, szczególnie podczas leżenia na boku.
Jałowa martwica głowy kości udowej (awaskularna martwica) – choroba, w której dochodzi do obumarcia tkanki kostnej w głowie kości udowej z powodu zaburzeń ukrwienia. Prowadzi do bólu i zwyrodnienia stawu.
Zespół trzaskającego biodra (snapping hip syndrome) – przeskakiwanie lub trzaskanie w biodrze spowodowane przesuwaniem się ścięgna nad kością. Może wywoływać ból, szczególnie u osób aktywnych fizycznie.
Zespół konfliktu udowo-panewkowego (FAI – femoroacetabular impingement) – anatomiczny konflikt między głową kości udowej a panewką, który prowadzi do tarcia i może powodować ból oraz uszkodzenia chrząstki.
Zespół pasma biodrowo-piszczelowego (ITBS) – podrażnienie pasma biodrowo-piszczelowego biegnącego wzdłuż zewnętrznej strony uda, często wywołujące ból w okolicy biodra i kolana, szczególnie u biegaczy.
Uszkodzenie obrąbka stawowego biodra – naderwanie obrąbka panewki stawu biodrowego, często spowodowane przeciążeniem lub konfliktem udowo-panewkowym. Powoduje ból i czasem blokowanie stawu.

STOPA

Płaskostopie – obniżenie łuku podłużnego stopy, co powoduje niewłaściwe rozłożenie ciężaru i może prowadzić do bólu oraz problemów z kolanami, biodrami i kręgosłupem.
Paluch koślawy (hallux valgus) – deformacja dużego palca u stopy, która powoduje jego przesunięcie w stronę pozostałych palców. Często towarzyszy jej bolesność i trudności w noszeniu obuwia.
Palce młotkowate – deformacja palców stopy, która sprawia, że przyjmują one kształt przypominający młotek. Zwykle wynika to z noszenia zbyt ciasnego obuwia.
Stopa płasko-koślawa – połączenie płaskostopia z koślawością pięty, które występuje najczęściej u dzieci, ale może też dotykać dorosłych.
Stopa szpotawa – zniekształcenie, w którym pięta odchyla się na zewnątrz, a przednia część stopy skręca do wewnątrz. Jest to najczęściej wada wrodzona.
Zapalenie rozcięgna podeszwowego (fasciitis plantaris) – stan zapalny rozcięgna na podeszwie stopy, często wywołujący ból pięty, zwłaszcza ranolub po długim siedzeniu.
Ostroga piętowa – narośl kostna na pięcie, która może powodować ból przy chodzeniu, szczególnie jeśli współwystępuje z zapaleniem rozcięgna podeszwowego.
Neuroma Mortona – przerost nerwu między trzecim a czwartym palcem stopy, który powoduje ból i uczucie drętwienia.
Stopa cukrzycowa – powikłanie cukrzycy, które może prowadzić do zaburzeń czucia, infekcji, owrzodzeń i nawet amputacji, jeśli nie jest odpowiednio leczone.
Achilles tendinopathy – ból ścięgna Achillesa, wynikający z jego przeciążenia lub mikrourazów. Często dotyczy sportowców lub osób
prowadzących aktywny tryb życia.

STAW SKOKOWY

Skręcenie stawu skokowego – najczęstszy uraz, w którym dochodzi do naciągnięcia lub zerwania więzadeł stabilizujących staw skokowy. W
zależności od stopnia skręcenia może wystąpić ból, obrzęk, a nawet długotrwała niestabilność stawu.
Niestabilność stawu skokowego – często wynik częstych skręceń lub uszkodzenia więzadeł. Powoduje uczucie „uciekania” stopy, co zwiększa
ryzyko kolejnych urazów.
Osteoartroza stawu skokowego – zwyrodnienie chrząstki w stawie skokowym, często wynikające z wielokrotnych urazów lub przewlekłego przeciążania. Objawia się bólem, sztywnością i ograniczeniem ruchomości.
Zespół ciasnoty kanału skokowego (zespół kanału kostkowego) – ucisk nerwu piszczelowego tylnego, biegnącego w kanale kostki, powodujący ból, drętwienie i mrowienie w okolicy stopy i kostki.
Złamanie kostek bocznej lub przyśrodkowej – złamanie kości tworzących staw skokowy, które może wymagać długiego unieruchomienia lub operacji.
Zapalenie maziówki (synovitis) – stan zapalny błony maziowej stawu, prowadzący do bólu, obrzęku i ograniczenia ruchu. Może być wynikiem urazu lub przeciążenia.
Uszkodzenie chrząstki stawowej (chondromalacja) – zniszczenie chrząstki stawu skokowego, co może powodować ból i sztywność, a także prowadzić do rozwoju zmian zwyrodnieniowych.
Zespół trójkątny stawu skokowego (impingement syndrome) – wynika z konfliktu struktur miękkotkankowych lub kostnych, co ogranicza ruchomość stawu i może powodować ból przy zginaniu lub prostowaniu stopy.

STAW KOLANOWY

Skręcenie i naderwanie więzadeł (ACL, PCL, MCL, LCL) – najczęściej dotyczy więzadła krzyżowego przedniego (ACL) i przyśrodkowego (MCL). Dochodzi do nich zwykle w wyniku gwałtownego ruchu lub urazu, co prowadzi do bólu, obrzęku i niestabilności stawu.
Uszkodzenie łąkotki (łąkotki przyśrodkowej lub bocznej) – pęknięcie lub naderwanie chrząstki amortyzującej w kolanie, co może powodować ból, blokowanie stawu i ograniczenie jego ruchomości. Często występuje przy skrętnych ruchach kolana.
Chondromalacja rzepki – rozmiękanie lub uszkodzenie chrząstki pod rzepką, co powoduje ból i trzeszczenie przy zginaniu kolana. Występuje
często u osób młodych i aktywnych.
Zespół rzepkowo-udowy (patellofemoral pain syndrome) – ból w okolicy rzepki, spowodowany niewłaściwym ślizgiem rzepki po stawie udowym, związany często z nadmiernym obciążeniem lub wadą postawy.
Osteoartroza kolana (gonartroza) – zwyrodnienie stawu kolanowego wynikające ze zużycia chrząstki, często występujące u osób starszych lub z nadwagą. Objawia się bólem, ograniczeniem ruchu, a czasem sztywnością. Tendinopatia więzadła rzepki (kolano skoczka) – zapalenie lub
degeneracja więzadła rzepki spowodowane przeciążeniem, często występuje u sportowców, zwłaszcza skoczków i biegaczy. Objawia się bólem poniżej rzepki.
Cysta Bakera (torbiel podkolanowa) – nagromadzenie płynu w tylnej części kolana, spowodowane stanem zapalnym lub uszkodzeniem struktur wewnętrznych stawu. Może powodować ból i ograniczać ruchomość.
Zwichnięcie rzepki – przemieszczenie rzepki poza jej normalne położenie, co prowadzi do bólu i obrzęku. Często zdarza się w wyniku urazu lub osłabienia więzadeł stabilizujących rzepkę.
Zapalenie kaletek maziowych (bursitis) – stan zapalny kaletki maziowej w kolanie, powodujący ból i obrzęk. Może być wynikiem urazu, przeciążenia lub infekcji.

KRĘGOSŁUP

Dyskopatia (wypuklina krążka międzykręgowego) – uszkodzenie z uwypukleniem krążka międzykręgowego (tzw. dysku) mogące skutkować uciskiem na nerwy, co prowadzi do bólu, drętwienia, a nawet osłabienia mięśni. Wypuklina najczęściej występuje w odcinku lędźwiowym i szyjnym.
Zwyrodnienie kręgosłupa (spondyloza) – proces zwyrodnieniowy kręgosłupa prowadzący do zmian w kręgach i stawach międzykręgowych. Objawia się bólem, ograniczoną ruchomością oraz czasem uciskiem na struktury nerwowe.
Rwa kulszowa (ischialgia) – zespół objawów związanych z uciskiem nerwu kulszowego, powodujący ból promieniujący od dolnej części pleców przez pośladek aż do nogi. Często jest skutkiem przepukliny dysku w odcinku lędźwiowym.
Rwa barkowa (cervicalgia) – ucisk na korzenie nerwowe w odcinku szyjnym kręgosłupa, powodujący ból promieniujący do ramienia i ręki, czasem z drętwieniem i osłabieniem mięśni.
Skolioza – boczne skrzywienie kręgosłupa, które może być wrodzone lub nabyte. Może prowadzić do asymetrii sylwetki, bólu pleców oraz problemów z oddychaniem w przypadku cięższych postaci.
Hiperkifoza – nadmierne wygięcie kręgosłupa w odcinku piersiowym, co powoduje „garbienie się”. Może prowadzić do bólu pleców oraz problemów z postawą i oddychaniem.
Hiperlordoza – nadmierne wygięcie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym lub szyjnym. Może powodować bóle pleców, szczególnie w odcinku lędźwiowym, oraz problemy z utrzymaniem równowagi postawy.
Zespół ciasnoty kanału kręgowego (stenoza) – zwężenie kanału kręgowego, powodujące ucisk na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe. Objawia się bólem, osłabieniem mięśni i zaburzeniami czucia, szczególnie w odcinku lędźwiowym.
Kręgozmyk (spondylolisteza) – przemieszczenie kręgu względem sąsiedniego kręgu, zwykle w odcinku lędźwiowym. Powoduje ból, ucisk na nerwy oraz zaburzenia postawy.
Zespół mięśniowo-powięziowy – przewlekły ból spowodowany napięciem mięśni przykręgosłupowych, często wynikający z długotrwałego stresu, przeciążeń lub wad postawy.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, ZZSK – przewlekła choroba autoimmunologiczna, prowadząca do postępującej sztywności kręgosłupa.

ŁOKIEĆ

Łokieć tenisisty (zapalenie nadkłykcia bocznego) – stan zapalny przyczepów mięśniowych po zewnętrznej stronie łokcia, wywołany przeciążeniem. Objawia się bólem przy ruchach chwytania lub podnoszenia przedmiotów.
Łokieć golfisty (zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego) – stan zapalny przyczepów mięśniowych po wewnętrznej stronie łokcia, również związany z przeciążeniami. Ból nasila się przy ruchach zginania nadgarstka.
Złamanie wyrostka łokciowego lub kości łokciowej – urazy często związane z upadkami, które mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Objawiają się silnym bólem, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości.
Zapalenie kaletki łokciowej (bursitis) – stan zapalny kaletki maziowej w okolicy łokcia, który może być wynikiem urazu, przeciążenia lub infekcji. Powoduje obrzęk, ból i zaczerwienienie w okolicy łokcia.
Zwichnięcie łokcia – przemieszczenie kości tworzących staw łokciowy, często występujące po upadkach. Wymaga nastawienia i rehabilitacji, a w cięższych przypadkach operacji.
Uszkodzenie więzadeł stawu łokciowego – urazy więzadeł, szczególnie więzadła pobocznego, mogą prowadzić do niestabilności łokcia i bólu podczas ruchów zginania oraz prostowania.
Zmiany zwyrodnieniowe stawu łokciowego – zużycie chrząstki w obrębie stawu łokciowego, często spowodowane powtarzalnymi przeciążeniami. Objawia się bólem, sztywnością i ograniczoną ruchomością.
Zespół rowka nerwu łokciowego – ucisk nerwu łokciowego w rowku załokciowym, co prowadzi do drętwienia, mrowienia, a nawet osłabienia siły w ręce, szczególnie w dwóch ostatnich palcach.
Zapalenie ścięgien (tendinitis) – stan zapalny ścięgien łokcia, często występujący na skutek przeciążeń i intensywnej aktywności fizycznej. Objawia się bólem, szczególnie przy ruchach zginania i prostowania ręki.

BARK

Zespół ciasnoty podbarkowej (impingement syndrome) – wynik ucisku ścięgien w przestrzeni podbarkowej, powodujący ból, szczególnie przy unoszeniu ramienia. Jest to częsta przyczyna bólu barku u osób wykonujących powtarzalne ruchy ręką nad głową.
Uszkodzenie stożka rotatorów – naderwanie lub uszkodzenie mięśni i ścięgien stożka rotatorów, które odpowiadają za stabilizację i ruchomość barku. Objawia się bólem, osłabieniem i ograniczoną ruchomością stawu.
Zamrożony bark (zapalenie torebki stawowej) – stan zapalny torebki stawowej barku prowadzący do bólu i znacznego ograniczenia ruchu, który rozwija się stopniowo. Może trwać miesiące lub nawet lata.
Niestabilność barku – przemieszczenie głowy kości ramiennej względem panewki stawu barkowego, często spowodowane urazami lub osłabieniem struktur stabilizujących bark. Objawia się uczuciem „uciekania” barku i bólem.
Zwichnięcie stawu barkowego – przemieszczenie kości ramiennej poza panewkę stawu, najczęściej w wyniku urazu. Wymaga nastawienia i może prowadzić do nawracającej niestabilności.
Uszkodzenie obrąbka stawowego (SLAP lesion) – naderwanie górnego obrąbka stawowego, które może być wynikiem przeciążeń, np. podczas sportów rzucanych. Objawia się bólem przy ruchach rotacyjnych i ograniczoną ruchomością. Zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowego – proces zużycia chrząstki w stawie barkowym, który powoduje ból, ograniczenie ruchomości i sztywność, zwłaszcza u osób starszych.

NADGARSTEK

Zespół cieśni nadgarstka – ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, który prowadzi do bólu, mrowienia i drętwienia w palcach (szczególnie kciuku, wskazującym i środkowym). Często występuje u osób wykonujących powtarzalne ruchy nadgarstkiem.
Zespół de Quervaina – zapalenie ścięgien i pochewek ścięgnistych po stronie kciuka, powodujące ból w okolicy nadgarstka, szczególnie podczas chwytania lub unoszenia przedmiotów.
Złamanie kości nadgarstka (np. kości łódeczkowatej) – urazy wynikające najczęściej z upadku na wyciągniętą rękę. Objawiają się silnym bólem, obrzękiem i ograniczoną ruchomością nadgarstka.
Tendinopatia (zapalenie ścięgien) – stan zapalny ścięgien nadgarstka, wynikający z przeciążenia, objawiający się bólem, obrzękiem i ograniczeniem ruchu. Cysta galaretowata (ganglion) – niegroźne, płynne zgrubienie w okolicy nadgarstka, często wynikające z przeciążenia. Może powodować dyskomfort lub ból podczas ruchu.
Artroza (zmiany zwyrodnieniowe stawu nadgarstkowego) – proces zużycia chrząstki w stawie nadgarstkowym, często prowadzący do bólu, sztywności i ograniczenia ruchomości, zwłaszcza u osób starszych.
Zwichnięcie nadgarstka – przemieszczenie kości nadgarstka, co prowadzi do bólu, obrzęku i znacznego ograniczenia ruchu. Wymaga nastawienia oraz rehabilitacji.
Dysfunkcja kompleksu chrząstki trójkątnej (TFCC) – uszkodzenie chrząstki trójkątnej między kością łokciową a nadgarstkiem, powodujące ból przy ruchach rotacyjnych nadgarstka oraz uczucie niestabilności.
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) – autoimmunologiczne zapalenie stawów, które może dotyczyć nadgarstka, powodując ból, obrzęk i deformację stawu. Często prowadzi do znacznego ograniczenia funkcji.
Choroba Kienböcka – jałowa martwica kości księżycowatej w nadgarstku, prowadząca do bólu, obrzęku i ograniczenia ruchomości. Wymaga specjalistycznego leczenia.

DŁOŃ

Choroba Dupuytrena – schorzenie, w którym dochodzi do zgrubienia i przykurczu rozcięgna dłoniowego, co powoduje zgięcie jednego lub kilku palców (najczęściej serdecznego i małego) i utrudnia ich wyprostowanie.
Palec trzaskający (trigger finger) – zapalenie pochewki ścięgnistej palca, powodujące przeskakiwanie palca w trakcie zginania i prostowania. Objawia się bólem oraz blokowaniem ruchu palca w określonej pozycji.
Uszkodzenie ścięgien – na przykład uszkodzenie ścięgna prostownika palca (tzw. „palec młoteczkowy”), które powoduje niemożność prostowania palca w stawie końcowym.
Zespół kanału Guyona – ucisk nerwu łokciowego, który przebiega przez kanał Guyona, prowadzący do bólu, mrowienia i osłabienia siły uchwytu, szczególnie w okolicy palca serdecznego i małego.
Zapalenie pochewek ścięgnistych (tenosynovitis) – stan zapalny pochewek ścięgnistych dłoni, najczęściej wynikający z przeciążeń. Objawia się bólem, obrzękiem i utrudnionym poruszaniem palcami.
Złamania i zwichnięcia palców – urazy mechaniczne palców, które mogą prowadzić do bólu, obrzęku i trudności w ruchu. Zwykle wymagają unieruchomienia i rehabilitacji.
Zespół Raynauda – schorzenie prowadzące do obkurczenia naczyń krwionośnych, co skutkuje bladością, drętwieniem i bólem palców dłoni przy ekspozycji na zimno lub stres.
Przykurcz Volkmanna – rzadki stan, który występuje po urazach i prowadzi do zaburzeń krążenia i martwicy mięśni ręki, co może powodować trwałe ograniczenie ruchomości.
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) – autoimmunologiczne zapalenie stawów, powodujące ból, sztywność, obrzęk i deformacje palców, zwłaszcza przy długo trwających stanach zapalnych.

Referencje pacjentów

Na wizytę do dr Bartłomieja Warchała przyjechałem praktycznie z drugiego końca Polski. W najbliższym czasie czeka mnie endoproteza stawów biodrowych a Pan doktor Bartłomiej Warchał wykonuje takie zabiegi techniką tzw. przednią MIS DAA, która to jest najmniej inwazyjną .Jednak chciałem napisać kilka słów o wizycie gdzie poświęcony czas, profesjonalizm, cierpliwość w odpowiadaniu na zadawane pytania Pana doktora to mistrzostwo świata. Moim zdaniem to jest lekarz i człowiek z powołania pełen empatii ale też nieprawdopodobnej wiedzy. Gratuluję klinice w której pracuje takiego specjalisty ,a Państwu z czystym sumieniem polecam w razie problemów ortopedycznych.

Wybitny lekarz, chirurg ortopeda, specjalista w leczeniu stawu biodrowego. Dr Bartłomiej Warchał to również wspaniały i życzliwy człowiek . Wykonał operację mojego stawu biodrowego i jestem mu ogromnie wdzięczna za wspaniale wykonaną pracę, dzięki niemu nie odczuwam już bólu i szybko dochodzę do sprawności w wieku ponad 80 lat . Dziękuję Panie doktorze ! Polecam wszystkim.

Bardzo polecam!!! Miałem operowany nadgarstek przez Pana doktora.(złamanie dalszej części kości promieniowej z przemieszczeniem) Wszystko zrosło się bardzo szybko i po 2.5 miesiącach odzyskałem sprawność. Bardzo dobre podejście do pacjenta. Lekarz godny polecenia.

Bardzo dobry ortopeda z dużą wiedzą i doświadczeniem. Profesjonalny, zaangażowany w wykonywaną pracę i efektywny. Lekarz z powołania, z dużym wsparciem dla pacjenta. Szybka diagnoza, szczegółowe wytłumaczenie leczenia. Operacja biodra trzaskającego przynosi oczekiwane efekty. Zdecydowanie polecam.