Czyli ile trwa rekonwalescencja po najczęstszych operacjach kręgosłupa.

Kręgosłup jest skomplikowanym elementem ludzkiego ciała, a jego schorzenia i dysfunkcje doczekały się już wielu opracowań, zarówno z zakresu medycyny standardowej, fizjoterapii, a nawet paramedycyny. Jeśli zawiodły zachowawcze metody leczenia i konieczna jest operacja, jedyną osoba którą powinna decydować o sposobie leczenia operacyjnego jest wykształcony w tym zakresie chirurg.

Niepowikłane zdrowienie po zabiegu/operacji jest ściśle uzależnione od wielkości ingerencji chirurgicznej. Trzeba mieć tego świadomość, że operacja jest dla naszego ustroju uszkadzaniem tkanek, które organizm musi wygoić, dlatego w tym wypadku im mniej tym lepiej.

Jeżeli chodzi o nowsze, a przede wszystkim mało inwazyjne metody leczenia operacyjnego wyróżnić możemy ogólnie nukleoplastykę (coblation) – przeskórną operację dyskopatii lędźwiowej oraz endoskopowe usunięcie dysku.

Nukleoplastyka techniką coblation

Nukleoplastyka techniką coblation stanowi przełom w przezskórnym operowaniu dyskopatii lędźwiowej. Pozwala na rozbicie tkanki dysku i zmniejszenie ucisku na chory korzeń nerwowy za pomocą temperatury 60—70°C, czyli znacznie niższej niż przy innych zabiegach (np. z zastosowaniem lasera), zmniejszając dolegliwości pooperacyjne i ryzyko powikłań (uszkodzenia sąsiednich tkanek, podrażnienia nerwu).

Po zabiegu: już kilka godzin po operacji chory może wyjść do domu. Istotną poprawę obserwuje się po 1-2 tygodniach. Dysk goi się 4-6 tygodni. Przez 2 tygodnie należy unikać długiego siedzenia. Większość osób może wrócić do pracy siedzącej już po kilku dniach, ale co 30-40 minut trzeba na kilka minut wstać od biurka.

Mało inwazyjna operacja kręgosłupa – endoskopowe usunięcie dysku.

Endoskopowa discektomia jest proponowana jako mniej inwazyjna alternatywa standardowej discektomii, skutkuje:

  • krótszym czasem hospitalizacji, mniejszym krwawieniem,
  • niższymi markerami zapalnymi w surowicy(jest wykonywana przy stałym płukaniu pola operacyjnego sterylna solą fizjologiczną, co w rezultacie sprawia, że wskaźniki infekcji są znacznie niższe), 
  • zmniejszeniem bólu i częstości powikłań.

Zmniejszenie pooperacyjnego bólu lędźwiowego przypisuje się minimalnym zmianom w zdrowych tkankach, mniejszemu krwawieniu i brakowi odsuwania (uszkadzania) mięśni podczas zabiegu. Chory dostaje antybiotyki i środek przeciwbólowy. W ciągu 24 godzin można opuścić szpital. Po 7 dniach zdejmuje się szwy.

Rekonwalescencja trwa 1-3 tygodnie. Podsumowując: mała blizna, małe uszkodzenie tkanek okołokręgosłupowych – szybszy powrót do funkcjonowania.

Rehabilitacja pooperacyjna

Discektomia

Discektomia – uważana za złoty standard  chirurgicznego leczenia przepuklin krążków międzykręgowych kręgosłupa lędźwiowego. Podczas discektomii fragmenty przepukliny dysku, które naciskają na nerw lub rdzeń kręgowy, są chirurgicznie usuwane. Należy również usunąć całą lub część blaszki, która jest obszarem kości z tyłu kręgu. Ma to umożliwić chirurgowi dotarcie do nerwu i dysku. Otwarta discektomia polega na wykonaniu nacięcia o długości około 5-10 cm; mięśnie muszą zostać przecięte, aby umożliwić chirurgowi dostęp do dysku. Jak omówiono powyżej, oznacza to na ogół więcej czasu na gojenie pooperacyjne. Może być ono również bardziej bolesne. W odległym czasie od operacji zdarza się powstawanie rozległego zwłóknienia zewnątrz oponowego co powoduje  bóle do kończyn dolnych. Istnieje ryzyko infekcji.

Po discektomii prawdopodobny powrót do funkcjonowania i pracy może trwać do 6-8 tygodni.

W tym artykule podano pewne ramy czasowe, które są jednak tylko informacyjne. Samo zdrowienie może zależeć od wielu czynników. Całym procesem kieruje lekarz (najlepiej ten który wykonywał zabieg), a odpowiednio dobrane ćwiczenia i zabiegi powinien zalecić fizjoterapeuta. Należy pamiętać, że wykonanie zabiegu operacyjnego to bardzo istotna część postępowania leczniczego. Całość procesu zdrowienia musi zawierać REHABILITACJĘ– wtedy tkanki goją się lepiej, mięśnie są mocniejsze, a ból ustępuje szybciej.